Praca na czarno, ukrywanie majątku przed wierzycielem, zakupy bez paragonu… Połowa Polaków usprawiedliwia takie zachowania!

Już po raz czwarty Konferencja Przedsiębiorstw Finansowych zapytała Polaków o poziom ich akceptacji dla zachowań finansowych, które są niezgodne z prawem lub powszechnie uznawanych za niemoralne. Wyniki badań raczej nie napawają optymizmem. Blisko połowa Polaków uważa, że praca na czarno czy zakupy bez paragonu to nic złego

Z badania nie dowiemy się, ile osób faktycznie oszukuje fiskusa, kłamie przy zaciąganiu kredytu (podając np. nieprawdziwe informacje na temat osiąganych dochodów) czy próbuje wyłudzić odszkodowanie.

Ciekawe? Po przeczytaniu wróć tutaj, kliknij i odkryj sprawdzone patenty Samcika na ochronę przed inflacją

Badanie zlecone przez Konferencję Przedsiębiorstw Finansowych (we współpracy z BIG InfoMonitor, Everest Finance i Polską Siecią Windykacji) pokazuje natomiast skalę akceptacji czy usprawiedliwienia dla takich zachowań. W badaniu wzięła udział reprezentatywna grupa Polaków (1000 osób). Ankieterzy zadali respondentom w sumie 10 pytań.

Przeczytaj też: Nadałem przelew ekspresowy i słono za niego zapłaciłem. Pieniądze, które miały dotrzeć do odbiorcy w 5 minut, szły prawie dwie godziny!

Przeczytaj też: Uber ma z kim przegrać? MyTaxi ogłosiło wielki sukces usługi Lite i zmienia nazwę na FreeNow. Co dalej? ParkNow, ChargeNow…

Praca na czarno jest „spoko”

Windykator i komornik kojarzą się w Polsce raczej źle. W jakimś stopniu to środowisko zawodowe samo zapracowało na czarny PR. Zastraszanie, nękanie dłużników, odebranie majątku osobom, które nie mają długów – to się niestety zdarzało (i wciąż zdarza) zbyt często.

Być może negatywne opinie o firmach windykacyjnych czy komornikach sprawiają, że ukrywanie przed nimi majątku nie jest – w oczach badanych Polaków – zachowaniem niemoralnym, a wyrazem sprytu. Aż 57,5% ankietowanych Polaków uważa bowiem, że można usprawiedliwić – czasem, często lub zawsze – gdy ktoś pracuje na czarno po to, by uniknąć ściągania długów z pensji.

Na drugim miejscu pod względem zachowań uchodzących za niemoralne, a zasługujących na usprawiedliwienie, znalazło się przepisywanie majątku na rodzinę, by uciec przed wierzycielem. Blisko 53% ankietowanych nie potępia takiego zachowania.

A jeśli ktoś płaci w sklepie, w którym sprzedawca nie wydaje paragonu, żeby nie płacić podatku VAT? W tym przypadku również blisko 53% Polaków gotowych jest usprawiedliwić takie zachowanie.

Przeczytaj też: Będzie problem z PPK? Połowa czytelników „Subiektywnie…” chce się wypisać! Oto przegląd najważniejszych argumentów na „nie”

Przeczytaj też: Znikająca polisa ubezpieczenia na życie. Bank ją zabrał, ale… wciąż pożąda. A klienci protestują. Czy mają rację?

Czy można usprawiedliwić kradzież?

Dość spory odsetek Polaków – 48% – uważa, że można zrozumieć kogoś, kto oszukuje bank lub firmę pożyczkową przy zaciąganiu kredytu. Chodzi o zatajenie lub podawanie we wniosku o pożyczkę nieprawdziwych informacji.

Z kolei 46% respondentów usprawiedliwia osoby, które często zmieniają konto w banku, żeby uniknąć zajęcia środków przez komornika. A jeśli ktoś zaciąga kredyt, ale nie zapoznaje się dokładnie z warunkami spłaty? Co prawda w tym przypadku kredytobiorca szkodzi sam sobie, ale 41% ankietowanych nie widzi w tym nic złego.

Blisko co trzeci Polak gotowy jest też usprawiedliwić naciąganie firmy ubezpieczeniowej np. poprzez zawyżanie szkody w celu uzyskania wyższego odszkodowania. Podobny odsetek badanych „rozgrzesza” klientów, jeśli ci nie zwrócą uwagi kasjerowi, gdy ten pomyli się na własną niekorzyść.

Przeczytaj też: Wniosek o 500+ na pierwsze dziecko? Najlepiej złożyć go w banku. Ale uwaga na internetowych złodziei! Oni też polują – na więcej, niż 500+

Przeczytaj też: Citibank wysłał do swoich klientów list przed wakacjami. Chodzi o Revoluta. Ale co z tymi, którzy już popłynęli?

Najbardziej uderzyła mnie jednak odpowiedź na pytanie: czy można usprawiedliwić kogoś, kto posługuje się cudzym dokumentem tożsamości po to, by wyłudzić kredyt. W porównaniu z innymi niemoralnymi zachowaniami w tym przypadku społeczna akceptacja jest znacznie niższa. Nie zmienia to jednak faktu, że ponad 7% ankietowanych usprawiedliwia kradzież.

Mężczyźni, młodzi, z długami

Ankieterzy zapytali też o to, czy oddawanie długów jest obowiązkiem moralnym. Ponad 94% badanych odpowiedziało twierdząco. Wydawać by się mogło, że to dobry wynik. Jeśli jednak spojrzymy na wyniki poprzednich edycji tego badania, to okazuje się, że odsetek respondentów, którzy zgadzają się z poglądem, że oddawanie długów jest zawsze obowiązkiem moralnym, zmniejszył się na przestrzeni czterech lat o 2,3 pkt proc.

To średnia. Bo jeśli spojrzymy na wyniki badania w rozbiciu na wiek, okazuje się, że blisko 12% młodych ludzi (w wieku 18-29 lat) nie potępia kogoś, kto nie spłaca długów. Z roku na rok, grupa podobnie myślących rośnie. Dla porównania, wśród osób po 65. roku życia, takie zachowanie akceptuje tylko 0,5% ankietowanych.

Postrzeganie tego problemu (niespłacania długów) za moralnie złe lub zasługujące na usprawiedliwienie zależy nie tylko od wieku, ale też od „miejsca siedzenia”. Aż 14% ankietowanych, którzy sami mają problemy ze spłatą zobowiązań, usprawiedliwia takie zachowanie. W pozostałych grupach poziom akceptacji jest blisko trzy razy niższy.